Failed #87634

Η παρούσα κατηγορία αναρτήσεων θα τολμήσει να αποτυπώσει τις στιγμές που νιώθουμε ότι αποτύχαμε στον συναισθηματικό τομέα. Λέγοντας "συναισθηματικό τομέα" βεβαίως, καταλαβαίνουμε ότι εννοούνται οι ερωτικο-σχεσο-σεξο-πεφτο-γούτσου καταστάσεις. Στιγμές αποτυχίας που θίγουν τη γονιδιακή μας αξιοπρέπεια. Catchy!

ΔΕΝ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ.

Η νύχτα μοιάζει να έχει την ιδανική εξέλιξη. Βρίσκεστε στο ιδανικό τραπέζι, του ιδανικού μπαρ. Ιδανικός φωτισμός, ιδανική ένταση μουσικής. Εκείνη -η ιδανική γκόμενα-, εσύ και ο φίλος σου, που ήταν διαθέσιμος να σε υποστηρίξει στο φαινομενικά "είμαι-τόσο-κουλ-που-έφερα-παρέα" ραντεβού.

Τελειώνεις το δεύτερο ποτό συνειδητοποιώντας πόσο εύκολα μπορείς να την κάνεις να γελάσει, νιώθεις χαλαρός, κι εκείνη στραμμένη προς τα εσένα, δηλώνει με τη γλώσσα του σώματός της ότι έχεις την απόλυτη προσοχή της. Κάπου πίσω ο φίλος σου χορεύει σαν επιληπτικός.

"Θα πάρουμε άλλο;" ρωτάς, προσπαθώντας να δείξεις μια καλοπροαίρετη όρεξη στην έκφραση του προσώπου σου και τη φωνή σου.

"Ρεεεε.. έχει πάει ήδη αργά! Και δε σηκώνω οικονομικά και τρίτο γύρο.." σου απαντάει, με ένα ενοχικό χαμόγελο.

"Οκ" λες, και αυτόματα κάνεις σήμα στη λεσβία-σερβιτόρα-συνιδιοκτήτρια, η οποία σαν γνήσια φραγκοφόνισσα τρέχει να σε εξυπηρετήσει.

"Ένα Jameson με ένα πάγο, μια τεκίλα με στημένο λεμόνι και... -Μαλάκα, θα πιεις τίποτα;- .., Αυτά!"

Η σερβιτόρα-σοβιετικό μπουλντόγκ, φεύγει για να εκπληρώσει την καταναλωτική σου επιθυμία.

Εκείνη, με το ίδιο ντροπαλό χαμόγελο λέει "Ε.. αφού επιμένεις!"

Τα ποτά έρχονται, τσουγκρίζετε, συνεχίζετε τη συζήτηση περί του κοινού σας ενδιαφέροντος, και καθώς σβήνεις το τσιγάρο με νωχελικές κινήσεις- ΩΠ! Το Κατούρημα χτυπάει την πόρτα της κύστης σου.

Δεν μασάς.

Περιμένεις να φτάσει η συζήτηση στην επόμενη παύση άνω των 5 δευτερολέπτων, βρίσκεις την ευκαιρία να πεις "Μισό", και σηκώνεσαι βαδίζοντας προς την τουαλέτα με αυτοπεποίθηση.

Οκ, είπαμε, όλα ιδανικά, αλλά μην κοροιδευόμαστε κιόλας, έτσι;
Είναι η τέταρτη φορά που σηκώνεσαι για κατούρημα. Εξακολουθείς να είσαι νευρικός από την αρχή της βραδιάς, και η συχνοουρία σε προδίδει στον εαυτό σου.

Περιμένεις μαζί με άλλα δυο άτομα στον "χώρο αναμονής" που είναι σχεδιασμένος για ένα άτομο. Αναλογίζεσαι την κατάστασή σου.

Τέταρτη φορά για κατούρημα. Καρφώνεσαι.

Την έχεις ακούσει από το αλκοόλ, αφού δεν έχεις φάει τίποτα όλη μέρα και πίνεις σαν μαλάκας.

Γάμησέ τα.

Δεν πειράζει όμως, ακόμα και τώρα που λείπω, εμένα σκέφτεται.

Έχει περάσει και η ώρα και εσύ έχεις κολλήσει στο μπλα-μπλα.

Πότε περιμένεις να κάνεις κίνηση ρε; Αφού τα λέμε και τα ξαναλέμε, "the element of surprise", η καλύτερη μέθοδος.

Τελειώνεις με κατούρημα, πλύσιμο χεριών και τα ρέστα, ρίχνεις μια προτελευταία ματιά στον καθρέφτη, ξεκουμπώνεις τα μανίκια του πουκαμίσου. Ρίχνεις μια τελευταία λάγνα ματιά, και λες μέσα απ'τα δόντια σου "Δε γαμιέται; Ή τώρα ή ποτέ"

ενώ ξέρεις ότι οι χειρότερες σκέψεις θα περάσουν απ' το μυαλό σου λίγες στιγμές πριν ακουμπήσεις τα χέρια σου στο στρογγυλό πόμολο της πόρτας που χωρίζει εσένα από εκείνη.

Σε κατακλύζει ένας συρφετός φριχτών σκέψεων διάρκειας nanosecond, με ήχους και εικόνες από αποτυχημένες σχέσεις, χυλόπιτες, χάλια σεξ, ενώ κάπου στο ενδιάμεσο αναρωτιέσαι αν έχεις ξεπεράσει όλες τις πρώην σου.

Ανοίγεις γρήγορα τη γαμημένη πόρτα έτοιμος για όλα

ΚΑΙ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΗ ΓΚΟΜΕΝΑ ΝΑ ΦΙΛΙΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΑΛΑΚΑ ΤΟ ΦΙΛΟ ΣΟΥ.