Απόψε είχα τη χαρά να ανακαλύψω τα εξής σχόλια σε παλιότερή μου ανάρτηση:
Ανώνυμος είπε...
xalarwse ligo... gia poio logo toso misos? akomh kai an exeis dikio me ton tropo pou ekfrazese to xaneis. den nomizw oti exeis katalabei to nohma apo kanena biblio tou Paulo Coelho. pouthena den anaferei h uponoei oti einai teleios. milaei kurios gia anthrwpous me adinamies kai pathoi pou katalabenontas ta lathoi tous prospathoun na ginoun kaluteroi, opws oloi mas pistevw. den kserw gia poio logo ekfrazese etsi alla esu fainetai na exeis perisotera provlhmata apo auton. kai kati teleutaio... exeis to dikaioma na ekfrazeis eleuthera thn gnwmh sou, alla auto den shmainei oti prepei na upotimas tous anthrwpous pou exoun diaforetikh apopsh apo sena. osoi diabazoun ton Paulo den shmainei oti einai aparethta eukolopistei isws apla exoun anakalupsei kati pou esu den mporeis h den thes
Ανώνυμος είπε...
για τον πούτσο καβάλα είσαι φίλε.
Στην αρχή γέλασα. Ιδιαίτερα με το δεύτερο σχόλιο, στο οποίο δεν θα αναφερθώ ξανά στην υπόλοιπη ανάρτηση. Μου φαίνεται ιδιαίτερα διασκεδαστική η πιθανότητα να υπάρχει έστω κι ένας άνθρωπος που παίρνει στα σοβαρά -ακόμη και για μια στιγμή- αυτά που γράφω εδώ μέσα. Για λίγο μάλιστα ένιωσα και καλύτερα με τον εαυτό μου. "Με διαβάζει κόσμος" σκέφτηκα, "Γουάου!".
Εκνευρίστηκα κιόλας, αλλά μετά θυμήθηκα ότι έχω κάνει κι εγώ ηλίθια, ανώνυμα σχόλια στο παρελθόν, μάλλον για παρεμφερείς σκοπούς. Στο κάτω κάτω, δεν είναι να παίρνει κανείς στα σοβαρά το Διαδίκτυο απ' τη στιγμή που υπάρχει η ελευθερία να λέει ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του.
Ψυχραιμία, κριτική σκέψη και τέτοια, αυτή είναι η καλύτερη συμβουλή που μπορεί να δώσει κάποιος σε ό,τι σχετίζεται με διαδικτυακές δραστηριότητες.
Δεν κρύβω όμως το γεγονός ότι προβληματίστηκα. Αυτός είναι και ο λόγος που κάθομαι και ασχολούμαι ξανά με την περίπτωση Coelho. Επειδή νιώθω ότι επιβεβαιώνομαι. Επειδή για 'μένα, το άτομο που έκατσε κι έγραψε ένα τέτοιο λογύδριο ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΓΚΡΗΚΛΙΣ, είναι ο χαρακτηριστικός αναγνώστης (ή αναγνώστρια, ποιος ξέρει;) της βιογραφίας του Coelho που -απ' ότι είδα σε βιτρίνες- κυκλοφόρησε πρόσφατα.
Σαφώς σέβομαι την άποψή του. Κι εγώ άλλωστε έχω υποστηρίξει με πάθος στο παρελθόν ιδέες και απόψεις, οι οποίες μου φαίνονται ολωσδιόλου άχρηστες πλέον. Δεν αφαίρεσα από κανέναν το δικαίωμα να λέει και να πιστεύει ό,τι στο διάολο θέλει. Απλώς η δική μου άποψη λέει αυτή τη στιγμή ότι τέτοια άτομα σαν τον Ανώνυμο είναι ο καρκίνος της ανθρωπότητας.
Είναι γνωστό τοις πάσι ότι εδώ και χιλιάδες χρόνια ζούμε με ψευδαισθήσεις. Δεν είναι κακό να το παραδεχτούμε, άλλωστε αυτός είναι ο μόνος τρόπος να ξεχνάμε πόσο εύθραυστο και αδύναμο είδος είμαστε κι ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να ψοφήσουμε. Ο φόβος του αναπόφευκτου θανάτου, ριζωμένος σε κάθε φιλοσοφία, θρησκεία, πολιτικό σύστημα κλπ κλπ, μας γαμάει καθημερινά είτε θέλουμε να το παραδεχτούμε είτε όχι.
Μια από τις ψευδαισθήσεις που επικρατεί στο σύγχρονο τρόπο σκέψης είναι η ιδέα ότι η υψηλή αυτοπεποίθηση είναι το μυστικό της επιτυχίας και της καλής ζωής. Για να πετύχουν αυτό το στόχο οι υποστηρικτές της ιδέας αυτής χρησιμοποιούν την εξής καθιερωμένη τακτική: χαϊδεύει ο ένας τ' αυτιά του άλλου. Χαϊδεύονται και μόνοι τους άμα λάχει. Αυνανισμός χωρίς όρια. Έχουν εφεύρει μάλιστα και ένα σωρό κόλπα για να μπορούν να αυνανίζονται πιο εύκολα. Ανακυκλώνουν, υποστηρίζουν φιλοζωικές οργανώσεις, κάνουν δωρεές, κάνουν κομπλιμέντα χωρίς να τα εννοούν, the sky is the limit που λένε και οι Εγγλέζοι.
Σε τι μας βοηθάνε όλα αυτά; Ουσιαστικά σε τίποτα λέω εγώ. Δεν είναι αποδεδειγμένο ότι η υψηλή αυτοπεποίθηση σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που σπάνε το αμάξι του καθηγητή που τους έκοψε, που δέρνουν τις γυναίκες τους και ό,τι άλλο μπορώ να φανταστώ αλλά βαριέμαι να γράψω, λόγω της υψηλής τους αυτοπεποίθησης.
Με λίγα λόγια, ο μαλάκας που ανακυκλώνει εξακολουθεί να είναι μαλάκας.
Κάπου εδώ έρχεται και κολλάει ο Coelho λοιπόν που λέει "Δεν είσαι μαλάκας. Είσαι ένας άνθρωπος με αδυναμίες, που παλεύει να τις ξεπεράσει όπως όλοι μας. Είσαι ξεχωριστός και τρυφερός σαν χιονονιφάδα. Θα σου πω ένα μυστικό. Κρύβεις μια πολύ μεγάλη δύναμη μέσα σου, μπορείς να αλλάξεις τον εαυτό σου, τον κόσμο. Και ξέρεις κάτι γλυκούλη; Όταν θες κάτι πάρα πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να-"
Ε, άντε και γαμήσου ρε φίλε.
Δεν γράφεις κάτι καινούριο, πώς να το κάνουμε; Το να χαϊδεύεις αυτιά δεν είναι η εφεύρεση του τροχού. Το να αγγίζεις με χαριτωμενιές τον κάθε καημένο, που γράφει με γκρήκλις για να κρύψει τις αδυναμίες του στην ορθογραφία, δεν είναι δα και μεγάλο κατόρθωμα. Τα παλιά χρόνια οι γιαγιάδες κοιμόντουσαν αγκαλιά με το προσευχητάρι, τώρα υπάρχει η γενιά που κοιμάται αγκαλιά με τον Πολεμιστή του Φωτός.
Εμένα προσωπικά στ' αρχίδια μου, κι ο πραγματικός λόγος που τα γράφω όλα αυτά είναι επειδή έχω ελεύθερο χρόνο.
Αυτό που θέλω να πω, πέρα απ' όλα αυτά, είναι ότι καταλαβαίνω την ανάγκη να νιώθουμε καλά με την πάρτη μας. Ξέρω ότι η έλλειψη αυτοπεποίθησης είναι καταστροφική για έναν άνθρωπο. Ακόμη πιο καταστροφική όμως είναι η στοιχειώδης έλλειψη αυτογνωσίας.
Δεν είναι κακό να νιώθεις μαλάκας, ούτε να συνειδητοποιείς ότι έχεις περιορισμένες δυνατότητες. Ίσως αυτή η συνειδητοποίηση να σε κάνει να θέλεις να αξιοποιήσεις της δυνατότητες αυτές με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ίσως το να συνειδητοποιήσεις ότι είσαι μαλάκας, να σε κάνει να θέλεις να πάψεις να είσαι.
Κι όταν πάψεις να είσαι μαλάκας, μπορεί να σταματήσεις να κάνεις και ανώνυμα σχόλια.
Ανώνυμος είπε...
xalarwse ligo... gia poio logo toso misos? akomh kai an exeis dikio me ton tropo pou ekfrazese to xaneis. den nomizw oti exeis katalabei to nohma apo kanena biblio tou Paulo Coelho. pouthena den anaferei h uponoei oti einai teleios. milaei kurios gia anthrwpous me adinamies kai pathoi pou katalabenontas ta lathoi tous prospathoun na ginoun kaluteroi, opws oloi mas pistevw. den kserw gia poio logo ekfrazese etsi alla esu fainetai na exeis perisotera provlhmata apo auton. kai kati teleutaio... exeis to dikaioma na ekfrazeis eleuthera thn gnwmh sou, alla auto den shmainei oti prepei na upotimas tous anthrwpous pou exoun diaforetikh apopsh apo sena. osoi diabazoun ton Paulo den shmainei oti einai aparethta eukolopistei isws apla exoun anakalupsei kati pou esu den mporeis h den thes
Ανώνυμος είπε...
για τον πούτσο καβάλα είσαι φίλε.
Στην αρχή γέλασα. Ιδιαίτερα με το δεύτερο σχόλιο, στο οποίο δεν θα αναφερθώ ξανά στην υπόλοιπη ανάρτηση. Μου φαίνεται ιδιαίτερα διασκεδαστική η πιθανότητα να υπάρχει έστω κι ένας άνθρωπος που παίρνει στα σοβαρά -ακόμη και για μια στιγμή- αυτά που γράφω εδώ μέσα. Για λίγο μάλιστα ένιωσα και καλύτερα με τον εαυτό μου. "Με διαβάζει κόσμος" σκέφτηκα, "Γουάου!".
Εκνευρίστηκα κιόλας, αλλά μετά θυμήθηκα ότι έχω κάνει κι εγώ ηλίθια, ανώνυμα σχόλια στο παρελθόν, μάλλον για παρεμφερείς σκοπούς. Στο κάτω κάτω, δεν είναι να παίρνει κανείς στα σοβαρά το Διαδίκτυο απ' τη στιγμή που υπάρχει η ελευθερία να λέει ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του.
Ψυχραιμία, κριτική σκέψη και τέτοια, αυτή είναι η καλύτερη συμβουλή που μπορεί να δώσει κάποιος σε ό,τι σχετίζεται με διαδικτυακές δραστηριότητες.
Δεν κρύβω όμως το γεγονός ότι προβληματίστηκα. Αυτός είναι και ο λόγος που κάθομαι και ασχολούμαι ξανά με την περίπτωση Coelho. Επειδή νιώθω ότι επιβεβαιώνομαι. Επειδή για 'μένα, το άτομο που έκατσε κι έγραψε ένα τέτοιο λογύδριο ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΓΚΡΗΚΛΙΣ, είναι ο χαρακτηριστικός αναγνώστης (ή αναγνώστρια, ποιος ξέρει;) της βιογραφίας του Coelho που -απ' ότι είδα σε βιτρίνες- κυκλοφόρησε πρόσφατα.
Σαφώς σέβομαι την άποψή του. Κι εγώ άλλωστε έχω υποστηρίξει με πάθος στο παρελθόν ιδέες και απόψεις, οι οποίες μου φαίνονται ολωσδιόλου άχρηστες πλέον. Δεν αφαίρεσα από κανέναν το δικαίωμα να λέει και να πιστεύει ό,τι στο διάολο θέλει. Απλώς η δική μου άποψη λέει αυτή τη στιγμή ότι τέτοια άτομα σαν τον Ανώνυμο είναι ο καρκίνος της ανθρωπότητας.
Είναι γνωστό τοις πάσι ότι εδώ και χιλιάδες χρόνια ζούμε με ψευδαισθήσεις. Δεν είναι κακό να το παραδεχτούμε, άλλωστε αυτός είναι ο μόνος τρόπος να ξεχνάμε πόσο εύθραυστο και αδύναμο είδος είμαστε κι ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να ψοφήσουμε. Ο φόβος του αναπόφευκτου θανάτου, ριζωμένος σε κάθε φιλοσοφία, θρησκεία, πολιτικό σύστημα κλπ κλπ, μας γαμάει καθημερινά είτε θέλουμε να το παραδεχτούμε είτε όχι.
Μια από τις ψευδαισθήσεις που επικρατεί στο σύγχρονο τρόπο σκέψης είναι η ιδέα ότι η υψηλή αυτοπεποίθηση είναι το μυστικό της επιτυχίας και της καλής ζωής. Για να πετύχουν αυτό το στόχο οι υποστηρικτές της ιδέας αυτής χρησιμοποιούν την εξής καθιερωμένη τακτική: χαϊδεύει ο ένας τ' αυτιά του άλλου. Χαϊδεύονται και μόνοι τους άμα λάχει. Αυνανισμός χωρίς όρια. Έχουν εφεύρει μάλιστα και ένα σωρό κόλπα για να μπορούν να αυνανίζονται πιο εύκολα. Ανακυκλώνουν, υποστηρίζουν φιλοζωικές οργανώσεις, κάνουν δωρεές, κάνουν κομπλιμέντα χωρίς να τα εννοούν, the sky is the limit που λένε και οι Εγγλέζοι.
Σε τι μας βοηθάνε όλα αυτά; Ουσιαστικά σε τίποτα λέω εγώ. Δεν είναι αποδεδειγμένο ότι η υψηλή αυτοπεποίθηση σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που σπάνε το αμάξι του καθηγητή που τους έκοψε, που δέρνουν τις γυναίκες τους και ό,τι άλλο μπορώ να φανταστώ αλλά βαριέμαι να γράψω, λόγω της υψηλής τους αυτοπεποίθησης.
Με λίγα λόγια, ο μαλάκας που ανακυκλώνει εξακολουθεί να είναι μαλάκας.
Κάπου εδώ έρχεται και κολλάει ο Coelho λοιπόν που λέει "Δεν είσαι μαλάκας. Είσαι ένας άνθρωπος με αδυναμίες, που παλεύει να τις ξεπεράσει όπως όλοι μας. Είσαι ξεχωριστός και τρυφερός σαν χιονονιφάδα. Θα σου πω ένα μυστικό. Κρύβεις μια πολύ μεγάλη δύναμη μέσα σου, μπορείς να αλλάξεις τον εαυτό σου, τον κόσμο. Και ξέρεις κάτι γλυκούλη; Όταν θες κάτι πάρα πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να-"
Ε, άντε και γαμήσου ρε φίλε.
Δεν γράφεις κάτι καινούριο, πώς να το κάνουμε; Το να χαϊδεύεις αυτιά δεν είναι η εφεύρεση του τροχού. Το να αγγίζεις με χαριτωμενιές τον κάθε καημένο, που γράφει με γκρήκλις για να κρύψει τις αδυναμίες του στην ορθογραφία, δεν είναι δα και μεγάλο κατόρθωμα. Τα παλιά χρόνια οι γιαγιάδες κοιμόντουσαν αγκαλιά με το προσευχητάρι, τώρα υπάρχει η γενιά που κοιμάται αγκαλιά με τον Πολεμιστή του Φωτός.
Εμένα προσωπικά στ' αρχίδια μου, κι ο πραγματικός λόγος που τα γράφω όλα αυτά είναι επειδή έχω ελεύθερο χρόνο.
Αυτό που θέλω να πω, πέρα απ' όλα αυτά, είναι ότι καταλαβαίνω την ανάγκη να νιώθουμε καλά με την πάρτη μας. Ξέρω ότι η έλλειψη αυτοπεποίθησης είναι καταστροφική για έναν άνθρωπο. Ακόμη πιο καταστροφική όμως είναι η στοιχειώδης έλλειψη αυτογνωσίας.
Δεν είναι κακό να νιώθεις μαλάκας, ούτε να συνειδητοποιείς ότι έχεις περιορισμένες δυνατότητες. Ίσως αυτή η συνειδητοποίηση να σε κάνει να θέλεις να αξιοποιήσεις της δυνατότητες αυτές με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ίσως το να συνειδητοποιήσεις ότι είσαι μαλάκας, να σε κάνει να θέλεις να πάψεις να είσαι.
Κι όταν πάψεις να είσαι μαλάκας, μπορεί να σταματήσεις να κάνεις και ανώνυμα σχόλια.
3 σχόλια:
"Δεν είναι κακό να νιώθεις μαλάκας, ούτε να συνειδητοποιείς ότι έχεις περιορισμένες δυνατότητες. Ίσως αυτή η συνειδητοποίηση να σε κάνει να θέλεις να αξιοποιήσεις της δυνατότητες αυτές με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ίσως το να συνειδητοποιήσεις ότι είσαι μαλάκας, να σε κάνει να θέλεις να πάψεις να είσαι."
N. Coelhoμιχελάκης, από το best seller "Ο Σταρχιδιστής"
Πριν λιγες μερες εβλεπα στο δρομο αφισες ενος θεατρικου εργου με τον τιτλο " Αυτος ο Κοελιο εχει παρει πολυ κοσμο στο λαιμο του " . Τυχαιο? Δε νομιζω !
Μαρια :)
Πριν μερικά χρόνια είχαμε φτιάξει ένα ταινιάκι σαν εργασία στη σχολή (σκηνοθεσίας) του αδερφού μου. 'Ηταν παρωδία του Ed Wood, με τη διαφορά ότι οι εξωγήινοι ήθελαν να καταστρέψουν τη γη επειδή ο κόσμος διάβαζε πολύ Coelho. Νομίζω ότι θα σου άρεσε :p :)
Δημοσίευση σχολίου