Άχρηστη ανάμνηση #582244

ναι έχω πολύ καιρό να γράψω έχω πολύ καιρό να γράψω ακόμη και στο σημειωματάριο που υποτίθεται δεν αποχωρίζομαι ποτέ ελλείψει χρόνου ενδεχομένως αλλά δεν είναι απαραίτητη περαιτέρω ανάλυση εγκαινιάζω λοιπόν νέα κατηγορία αναρτήσεων ποστς που πιθανώς να έχει την ίδια άδοξη κατάληξη με τις υπόλοιπες φτάνοντας στο τέλος της ιστορίας ακόμα κι ο πιο αφηρημένος αναγνώστης θα καταλάβει ότι άχρηστη ανάμνηση σημαίνει ανάθεμα κι αν καταλαβαίνω το λόγο που θυμάμαι τέτοιες μαλακίες παρακαλώ να μην εκληφθεί αυτή η γραφή ως ένα φτηνό μέσο εντυπωσιασμού

Πίσω στο 2003, έχω μόλις σχολάσει από πρωινή βάρδια στο Χακ (ιντερνετς-κλαμπ-καφέ), κι ο Στάυρος a.k.a Μόβας (ο πρώην της Γιαννίνας) προτίθεται να με πετάξει κοντά στο σπίτι μου με το μηχανάκι (μέναμε στην ίδια γειτονιά τότε).

Φτάνουμε, λέμε δυο τρεις κουβέντες έξω από το σπίτι του και αποφασίζω να καπνίσω (κάπνιζα Craven). Ξεκινάω να στρίβω ένα τσιγάρο και τοποθετώ το φιλτράκι στη δεξιά μεριά, όπως πάντα.

Με βλέπει και μου λέει:

"Θεσσαλονικιός σ' έμαθε να στρίβεις; Εμείς συνηθίζουμε να βάζουμε τη τζιβάνα αριστερά"