Λογιστής σε αυτοκινητοβιομηχανία επιστρέφει στο σπίτι του μετά από 14 ώρες δουλειάς. Είναι η έκτη συνεχόμενη μέρα που βαράει υπερωρίες προσπαθώντας να κλείσει τα βιβλία του έτους.
Έχει προσπαθήσει να επιστρατεύσει κάθε μαλαγανιά απ' το λογιστικό του οπλοστάσιο, να εξαφανίσει έγγραφα, να χρησιμοποιήσει κάθε διαθέσιμο παραθυράκι για να βγάλει πεντακάθαρο το πρόσωπο της εταιρίας.
Καθώς ξεκλειδώνει την εξώπορτα του σπιτιού του όμως, το μόνο που σκέφτεται είναι το πιάτο με το αχνιστό χταποδοπίλαφο, που τον περιμένει στο τραπέζι της κουζίνας.
Σήμερα, Πέμπτη 28 Νοεμβρίου, γιορτάζει τα γενέθλιά του και -όπως κάθε χρόνο αυτή τη μέρα- το μόνο που θέλει είναι να υπάρχει στο τραπέζι το αγαπημένο του φαγητό.
Ακούγοντας την πόρτα πίσω του να κλείνει, κάνοντας τα πρώτα βήματα στο χωλ του σπιτιού, περνούν αστραπιαία στο πίσω μέρος του μυαλού του εικόνες από προηγούμενά του γενέθλια: ομηρικοί καυγάδες με τη γυναίκα του με αφορμή ότι η δική της συνταγή για χταποδοπίλαφο δεν πλησίαζε ούτε κατά διάνοια τη συνταγή της μάνας του, ο καυγάς με τον κολλητό του, που οργάνωσε πέρσι ένα πάρτυ έκπληξη με φίλους και γνωστούς, με ένα σωρό φαγητά εκτός από χταποδοπίλαφο-
Παίρνει μια κοφτή εισπνοή απ' τη μύτη προσπαθώντας να επανέλθει στην πραγματικότητα, βγάζει το μπλέηζέρ του και το κρεμάει στον καλόγερο.
Επιλογές για συνέχεια της ιστορίας:
α. Βρίσκει τη γυναίκα του να γαμιέται.
β. Βλέπει στην κουζίνα ένα πιάτο με χταποδοπίλαφο, ξεκινάει να τρώει μόνος και κάτω απ' το ρύζι ξεθάβει με το πηρούνι του ένα ανθρώπινο μάτι.
γ. Τρώει μαζί με τη γυναίκα του, βάζει τα κλάματα συγκινημένος απ' τη νοστιμιά του χταποδοπίλαφου, στραβοκαταπίνει ένα πλοκάμι και πεθαίνει.
Έχει προσπαθήσει να επιστρατεύσει κάθε μαλαγανιά απ' το λογιστικό του οπλοστάσιο, να εξαφανίσει έγγραφα, να χρησιμοποιήσει κάθε διαθέσιμο παραθυράκι για να βγάλει πεντακάθαρο το πρόσωπο της εταιρίας.
Καθώς ξεκλειδώνει την εξώπορτα του σπιτιού του όμως, το μόνο που σκέφτεται είναι το πιάτο με το αχνιστό χταποδοπίλαφο, που τον περιμένει στο τραπέζι της κουζίνας.
Σήμερα, Πέμπτη 28 Νοεμβρίου, γιορτάζει τα γενέθλιά του και -όπως κάθε χρόνο αυτή τη μέρα- το μόνο που θέλει είναι να υπάρχει στο τραπέζι το αγαπημένο του φαγητό.
Ακούγοντας την πόρτα πίσω του να κλείνει, κάνοντας τα πρώτα βήματα στο χωλ του σπιτιού, περνούν αστραπιαία στο πίσω μέρος του μυαλού του εικόνες από προηγούμενά του γενέθλια: ομηρικοί καυγάδες με τη γυναίκα του με αφορμή ότι η δική της συνταγή για χταποδοπίλαφο δεν πλησίαζε ούτε κατά διάνοια τη συνταγή της μάνας του, ο καυγάς με τον κολλητό του, που οργάνωσε πέρσι ένα πάρτυ έκπληξη με φίλους και γνωστούς, με ένα σωρό φαγητά εκτός από χταποδοπίλαφο-
Παίρνει μια κοφτή εισπνοή απ' τη μύτη προσπαθώντας να επανέλθει στην πραγματικότητα, βγάζει το μπλέηζέρ του και το κρεμάει στον καλόγερο.
Επιλογές για συνέχεια της ιστορίας:
α. Βρίσκει τη γυναίκα του να γαμιέται.
β. Βλέπει στην κουζίνα ένα πιάτο με χταποδοπίλαφο, ξεκινάει να τρώει μόνος και κάτω απ' το ρύζι ξεθάβει με το πηρούνι του ένα ανθρώπινο μάτι.
γ. Τρώει μαζί με τη γυναίκα του, βάζει τα κλάματα συγκινημένος απ' τη νοστιμιά του χταποδοπίλαφου, στραβοκαταπίνει ένα πλοκάμι και πεθαίνει.
3 σχόλια:
Το β.
Θυμίζει Κωστάκη Ανάν το κειμενάκι.
Το γ. Δεν συνεπάγεται, να 'ούμε.
Και το β είναι όμορφα διεστραμμένο.
Αλλά το γ μου πάει πιο πολύ πλέον.
Κάποιος μπήκε στο ποστάκι, ψάχνοντας στο google για "συνταγή για χταποδοπίλαφο".
Φακ γέα.
Το α. είναι πιο πιθανό πάντως.
Δημοσίευση σχολίου