Ημερολογιακές Τρίχες #42α

Ήμουν κάποτε τελείως χεσμένος, μόνος στο σπίτι. Δε θα πω "καλή ώρα", γιατί δυστυχώς θα ήταν ψέμα. Μην παρεξηγηθώ κιόλας.

Ήταν ένα κρύο βράδυ, δεν ήταν πολλή ώρα που είχα γυρίσει σπίτι και έλεγξα το μεσημεριανό φαγητό. Μακαρόνια με μανιτάρια. Είχαν κρυώσει όμως, και δε θα μπορούσα να τα απολαύσω όπως τους άξιζε. Έτσι, επειδή είχα αρκετό χρόνο στη διάθεσή μου, έβαλα το μάτι στη χαμηλότερη σκάλα και άφησα τη σάλτσα να ζεσταίνεται αργά και σταθερά, μέχρι να αποκτούσε την ιδανική θερμοκρασία.

Όσο λοιπόν ήμουν απασχολημένος με τον υπολογιστή μου, σκέφτηκα κάτι ενδιαφέρον. Να κάνω ένα τσιγάρο πριν ετοιμαστεί η σάλτσα, ούτως ώστε να εκτιμήσω ΔΕΟΝΤΩΣ τη μακαρονάδα. Όπως και έκανα, κάτω από τον απορροφητήρα, παρακολουθώντας κάθε στάδιο προετοιμασίας της σάλτσας. Όταν λοιπόν αντιλήφθηκα ότι η ιδανική θερμοκρασία επιτεύχθηκε, πήρα μια άδεια πιατέλα, με σκοπό να τη γεμίσω μακαρόνια.

Έλα όμως που δεν είχα υπολογίσει ότι τα μακαρόνια απ'το κρύο θα είχαν κολλήσει. Είχαν κολλήσει τόσο μάλιστα, που ακόμα και στην κατάστασή μου δεν τα θεωρούσα αρκούντως φαγώσιμα. Έτσι, έβαλα την κατσαρόλα με τα μακαρόνια στο ήδη αναμμένο μάτι και περίμενα να ακούσω το χαρακτηριστικό τσιτσίρισμα του βουτύρου.

Είχα όμως στο νου μου και τη σάλτσα, η οποία ταυτόχρονα, έχανε την ιδανική της θερμοκρασία, που με τόσο κόπο είχε αποκτήσει. Έτσι, ενώ επέβλεπα τα μακαρόνια, αναμένοντας το "Τςςςςς", έτρωγα που και που μικρές πηρουνιές από τη ζεστή σάλτσα. Κι επειδή πήγαινε κρίμα να τσιμπάω ξεροσφύρι τη σάλτσα, άρχισα να τσιμπολογάω μακαρόνια μέσα από την κατσαρόλα που προσπαθούσα να τα ζεστάνω, με τη δικαιολογία ότι ήθελα να βρω την κατάλληλη θερμοκρασία. Τρίχες! Ήθελα απλώς να τα φάω!

Δεν ξέρω πόση ώρα έτρωγα με αυτόν τον τρόπο, αλλά σίγουρα κατέληξα να φάω μεγαλύτερη ποσότητα απ' όσο θα χωρούσε η πιατέλα. Τελειώνοντας όμως, άρχισε να τσιτσιρίζει το βούτυρο, απόδειξη ότι τα μακαρόνια θα έπαιρναν την αξιοπρεπή τους μορφή επιτέλους. Ανέβασα λοιπόν λίγο τη φωτιά, έριξα λίγο νερό, και περίμενα το βούτυρο σε συνεργασία με τους υδρατμούς, να κάνουν τη δουλειά τους.

Και τότε μου ήρθε μια ακόμα καλύτερη ιδέα. Γιατί να μην γράψω κάτι σχετικό, όσο τα μακαρόνια θα ζεσταίνονται;

Πρέπει να κλείσω όμως, γιατί θα μου καεί το φαΐ.

edit: