Χθες, κάποια στιγμή, συνειδητοποίησα ότι το site που χρησιμοποιούσα ως εργαλείο για την καταγραφή επισκέψεων και στατιστικών είναι εκτός λειτουργίας. Προφανώς, όταν παίρνεις κάτι τσάμπα, δε μπορείς να πάρεις και βεβαίωση ότι θα είναι πάντα διαθέσιμο. Το κακό είναι ότι έπρεπε να ξαναψαχτώ για κάτι ανάλογο, και από σήμερα το σκοπό αυτό εξυπηρετεί το SiteMeter. Δε βρήκα λόγο να μην ξεκινήσω απ'το μηδέν τον αριθμό επισκέψεων, μάλιστα έτσι θα δείχνουν ακόμη πιο φρέσκιες οι Γενικότητες και Μετριότητες.
Παρόλο που είναι αρκετά απλή μια τέτοια διαδικασία, στην περίπτωσή μου κατέστηκε αρκετά χρονοβόρο, καθόλου παράξενο όταν έχεις μια προαναφερθείσα dial up και ένα γάτο να μπλέκεται στα πόδια σου κάθε φορά που νιώθει ότι τον αγνοούν.
Και για του λόγου το αληθές:
Αυτός λοιπόν είναι ο Yoda, ο μονίμως χαδιάρης, γουργουρίζων γάτος, είναι 7-8 μηνών, δεν έχει κάνει κανένα εμβόλιο (for the record, θα τα ξεκινήσει σε λίγες μέρες) και παρόλο που είναι σχετικά ζωηρός, γεννήθηκε σε σπίτι, μεγάλωσε σε σπίτι και ελπίζω να καταφέρει να περάσει όλη του τη ζωή σαν σπιτόγατος. Πρωτότοκος της Αντζελίνας, ο ένας απ'τα δύο παιδιά της γάτας της Χριστίνας, με την οποία και ζούσε ώσπου τον φορτώθηκα εγώ. Δεν του αξίζει το όνομα "Yoda", μιας και δεν είναι wise master cat, και μάλλον βλαμένος θα συνεχίσει να είναι, στοιχείο που τον κάνει πιο αξιαγάπητο. Πριν του δωθεί το neutral όνομα "Yoda", τον είχα ονοματίσει Ραδάμανθυ, προς το παρόν είμαι σε δίλημμα για το κατά πόσο θα τον φωνάζω από'δω και στο εξής Ραδάμανθυ, Yoda, Garfield ή Βλάκα. Ελπίζω κάποια στιγμή να αποφασίσει να σταματήσει να τρίβεται πάνω μου για να καταφέρω να τελειώσω αυτό το post.
Δε θα σχολιάσω το διαολεμένο καιρό, που συνεχίζει να μου υπενθυμίζει ότι η κλιματολογική κατάσταση που -θεωρητικά- προσπαθούσαμε να αποφύγουμε απ'τη δεκαετία του '80, έφτασε, και νομίζω ανεπιστρεπτί.
Δε θα σχολιάσω τις εξελίξεις στην Παιδεία, ποιό το νόημα όταν η συντριπτική πλειοψηφία του φοιτητικού-σπουδαστικού κινήματος έχει στο μυαλό του κουραμπιέδες, μελομακάρονα και blackjack.
Θα συνεχίσω να χαιδεύω το γάτο μου και βλέπουμε...
post script: Άλλαξα template για την ώρα.
4 σχόλια:
Γιατί κάθε φορά που διαβάζω το blonk (συνδυασμός blog και zonk:P) σου έχω την εντύπωση ότι ακούω ένα μόνιμο βουητό γκρίνιας :O?
Τελοσπάντων πολύ σωστά όλα τα σημεία που θίγεις, αλλά πρέπει να τα καθαρίσεις από τα γκρινιαροπαράσιτα για να πάρει κάποιος το θάρρος να σου γράψει κάτι καλό:P
Μεγιά το blog έστω και καθυστερημένα:P
Ρε το γατακι ειναι γλυκουλι.
Θα ήταν πιο γλύκας αν δεν κατουρούσε την τσάντα του laptop μου, την ίδια μέρα που η γάτα του SpLiT κατούρησε στο δερμάτινό μου.
Γαμημένο γατοlobby, μ'έχεις βάλει στο στόχαστρο, σαν το Φουράκη και το εβραιοισραηλινό lobby. Νομίζω ότι θα γράψω κι εγώ βιβλίο για την εξωγηίνη μάστιγα των Γατιών. ΧΑΧΑ! Γιατί νομίζετε ότι λατρεύονταν απ'τους Αιγύπτιους τα βρωμόγατα; Σκλάβους τους είχαν, φαραώ ήταν οι ίδιες οι Γάτες τους.
Μας κρατάνε δέσμιους, γουργουρίζοντας και κάνοντας χάδια νυχθημερόν. Θα έγραφα post αλλά πρέπει να διαβάσω Χημεία διάολε:Ρ
Στα διάλα ραααααααααα!
Να μην έκλεινες το παράθυρο για να μπορεί να βγεί η γάτα έξω στο μπαλκόνι να κατουρήσει...
Ερωτήσεις:
α)Γιατί δεν τα έκανε πουθενά αλλού εκτός απο το δερμάτινό σου? Μήπως επειδή βρωμάς ψαρίλα?
β)Γιατί πήρες απο τις βιταμίνες μου χωρίς να με ρωτήσεις? :P
γ)Άφησες το κλειδί κάτω απο το χαλάκι? Ακόμη να πάω στο σπίτι...
δ)Θα έρθεις αύριο στου Θηβαίου?
Αφού πρέπει να διβάσεις Χημεία, διάολε...
The Godfather
Δημοσίευση σχολίου