Μιεχ

"Ποτέ ξανά" πρόσθεσες
Κι ό,τι ξεκίνησε πάνω σε σκαλοπάτια
ένα ξημέρωμα που είχα τα χέρια μου στους ώμους σου
τελειώνει τώρα
Ενώ καθόμαστε ξανά σε ξένα σκαλοπάτια
κοντεύοντας μεσάνυχτα

Κι ακούγοντας τη βροχή να πέφτει μαζί με τα λόγια σου
σκέφτομαι "Τι ειρωνεία"
Σαν να 'ναι αλήθεια πως ένα μαύρο σύννεφο
ήταν πάντα από πάνω μου
Κι εγώ πενθώ τα κάποτε μακριά μαλλιά μου
που δε θα ξεδιψάσουν αρκετά