Το να προσπαθήσω να γράψω ένα νέο "μανιφέστο", ή μάλλον ένα νέο επεξηγηματικό κείμενο που να αποδίδει επαρκώς τον κεντρικό χαρακτήρα του σχεδόν ανανεωμένου ιστολογίου είναι παράτολμο εγχείρημα.
Ο πρώτος και κύριος λόγος είναι ότι είμαι άγρυπνος εδώ και αρκετές ώρες, έχοντας πίσω μου μια εξαιρετικά γεμάτη μέρα. Ο δεύτερος, ότι δεν είμαι απόλυτα σίγουρος για το κατά πόσο μια τέτοια προσπάθεια -τόσο αυτή της ανανέωσης, όσο και της επεξήγησης- αντικατοπτρίζει επαρκώς τη φρέσκια μου αντίληψη για το γύρω μας κόσμο.
Μην παρεξηγηθώ όμως, δε μπαίνω στη διαδικασία να συγκρίνω και να καταλήξω αναφορικά με το αν είναι καλύτερα ή χειρότερα τα πράγματα, αν ωρίμασα ή αν απέκτησα περισσότερα συμπλέγματα, ούτε με θεωρώ καινούριο άνθρωπο και λοιπά αστεία. Απλά, όπως λέει και το άσμα "Αλλάζουνε οι άνθρωποι, αλλάξαμε κι εμείς".
Για να συντομεύσω, επειδή όσο περνάει ο χρόνος ούτε εγώ καταλαβαίνω τι προσπαθώ να διατυπώσω, δηλώνω περίτρανα, με το θάρρος της γνώμης μου και το κλιματιστικό αναμμένο ότι δε με αντιπροσωπεύουν πια οι Γενικότητες και Μετριότητες. Γιατί με αντιπροσωπεύουν περισσότερο οι Grey Areas;
Θα επιχειρήσω να το αναπτύξω στην επόμενη ανάρτηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου